Regulacje rządowe w branży opakowań do żywności służą ochronie interesów i zdrowia konsumentów. Wadą jest to, że mogą one również hamować rozwój branży, jeśli istnieje zbyt wiele regulacji. Regulacje zarówno UE, jak i FDA obejmują praktyki produkcji opakowań, zakazane substancje, zanieczyszczenie żywności i politykę dotyczącą konkretnych materiałów. FDA jest często postrzegana jako mniej restrykcyjna niż UE, ponieważ ma szybsze czasy zatwierdzania i pozwala na mniej restrykcyjne oznaczenie materiału opakowaniowego znanego jako "ogólnie uznany za bezpieczny" (GRAS). Regulacje prawne są ważne, ponieważ wadliwe opakowanie żywności może prowadzić do rozwoju bakterii i problemów zdrowotnych.
Regulacje rządowe są zazwyczaj przedmiotem dyskusji w większości branż. Niektórzy postrzegają je jako konieczność ochrony konsumentów, a inni jako przeszkodę w rozwoju. Dotyczy to również branży opakowań, a w szczególności żywności i innych łatwo psujących się produktów. Przepisy dotyczące produktów łatwo psujących się są szczególnie rygorystyczne, ponieważ produkty te są narażone na wysokie ryzyko zepsucia. Okres przydatności do spożycia produktów łatwo psujących się różni się znacznie w zależności od rodzaju produktu i metody przechowywania. Świeża żywność ma najkrótszy okres przydatności do spożycia, przy czym świeże mięso może być przechowywane maksymalnie przez 5 dni w lodówce i 4 miesiące po zamrożeniu. Trwałość owoców i warzyw jest nieco dłuższa i różni się w zależności od rodzaju, ale waha się od 2 dni po zerwaniu do 8 miesięcy. Suche produkty łatwo psujące się są trwalsze niż warzywa, a produkty w plastikowych torebkach, takie jak chipsy ziemniaczane, mogą być przechowywane do 8 miesięcy. Najtrwalsze rodzaje łatwo psujących się produktów to zazwyczaj produkty w puszkach, a FDA zaleca maksymalny okres przydatności do spożycia wynoszący 5 lat [1,2]. Wszystkie te okresy przydatności do spożycia opierają się na idealnych warunkach przechowywania, takich jak umiarkowana temperatura i wilgotność. Regulacje rządowe mają na celu zapewnienie, że opakowania spełniają standardy wymagane dla produktów łatwo psujących się. Jeśli opakowanie zawiedzie, może to mieć tragiczne konsekwencje dla konsumentów.
Regulacje rządowe w UE dzielą się na kilka szerokich kategorii, które obejmują: to, co może mieć kontakt z żywnością, praktyki produkcyjne, zakazane substancje i regulacje dotyczące konkretnych materiałów. Podstawowe wymogi UE stanowią, że opakowanie powinno zapobiegać kontaktowi produktu z materiałami zewnętrznymi. Materiały zewnętrzne to wszystko, co nie jest pierwotnie zamknięte w opakowaniu, takie jak bakterie, kurz lub powietrze. Praktyki produkcyjne obejmują wszystkie aspekty produkcji, od prawidłowego uszczelnienia pojemników po czystość fabryk produkcyjnych. Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ jeśli zanieczyszczenie jest zamknięte wewnątrz pojemnika, konsumentom może być trudno zdać sobie sprawę z problemu. Regulacje dotyczące zakazanych substancji zapobiegają stosowaniu potencjalnie toksycznych lub negatywnych materiałów w opakowaniach. Przykładem jest ograniczenie stosowania bisfenolu A w butelkach do karmienia niemowląt, ponieważ badania wykazały, że może on ograniczać funkcjonowanie układu hormonalnego. Wreszcie, regulacje dotyczące konkretnych materiałów obejmują kwestie zdrowia i zanieczyszczenia poszczególnych rodzajów materiałów. Dotyczy to szerokiej gamy materiałów, ale jednym z przykładów jest ceramika. Regulacje przewidują limity dla ołowiu i kadmu stosowanych w ich produkcji, które mogą być toksyczne dla ludzi w wysokich stężeniach [3,4].
W USA przepisy dotyczące opakowań żywności są kontrolowane przez Agencję Żywności i Leków (FDA). FDA stosuje podobne wytyczne jak UE, ale ogólnie uważa się je za mniej restrykcyjne. Często materiały i nowe techniki pakowania są zatwierdzane przez FDA przed UE ze względu na krótszy czas przeglądu. Ponadto FDA zapewnia oznaczenie "ogólnie uznane za bezpieczne" (GRAS). Oznaczenie to nadawane jest materiałom, które przechodzą mniej rygorystyczny proces przeglądu. Proces ten wymaga od firm dostarczenia jedynie podsumowania badania w celu zweryfikowania, czy ich produkt jest bezpieczny. FDA podejmuje decyzję, przeglądając jedynie podsumowanie badania, a nie oryginalne dane z badania [5]. Ludzie twierdzą, że często oznacza to, że FDA opowiada się po stronie dostarczonego podsumowania i nie podejmuje własnej decyzji w oparciu o twarde dane biologiczne i chemiczne. Nawet z tym oznaczeniem FDA zapewnia ważny nadzór rządowy w USA.
Przepisy dotyczące opakowań są nam potrzebne z wielu powodów, a w przypadku produktów łatwo psujących się stawka może być bardzo wysoka. W przypadku awarii opakowania żywność, kosmetyki i inne towary mogą zostać skażone i potencjalnie szkodliwe dla ludzi. Najczęstszym problemem związanym z wadliwym opakowaniem produktów łatwo psujących się jest rozwój bakterii. Gdy powietrze z zewnątrz wchodzi w kontakt z łatwo psującymi się produktami, może to powodować rozwój szkodliwych, a czasem śmiertelnych szczepów bakterii. Innym problemem jest zanieczyszczenie samego materiału opakowaniowego szkodliwymi substancjami chemicznymi. Z czasem negatywne chemikalia mogą przedostać się do przechowywanego produktu i doprowadzić do wielu problemów [6,7]. W 2010 r. w wyniku wycofania pojedynczego produktu z rynku 28 milionów pudełek płatków zbożowych zostało wyrzuconych z powodu skażonego opakowania. Opakowanie zawierało wyjątkowo wysokie stężenie metylonaftalenu, który powodował nudności i wymioty u wielu osób, które zjadły płatki śniadaniowe [8]. Jest to stosunkowo łagodna konsekwencja w porównaniu z bardziej śmiercionośnymi bakteriami, takimi jak E. Coli.
Znalezienie właściwej równowagi między regulacjami rządowymi jest zawsze wyzwaniem. Regulacje zwykle generują większe koszty dla producentów opakowań, chroniąc społeczeństwo przed szkodami. Z tego powodu przepisy dotyczące opakowań zmieniają się często i na niewielkie sposoby. Jest to zawsze praca w toku i prawdopodobnie będzie się nadal zmieniać w dającej się przewidzieć przyszłości.
Referencje
[1] "A shelf life guide to the foods in your fridge (2016)", by TJ Ryan.
[2] "Our Food: Packaging & Public Health (2012)", by Luz Claudio.
[3] "Food contact materials - legislation" (retrieved April 2019), by European Commission.
[4]"Food Packaging Regulation in Europe (2013)" , by Charlotte Wagner.
[5] "Food Packaging Regulation in the US (2013)", by Charlotte Wagner.
[6] "Contamination in Food from Packaging Material (2000)", by Lau OW and Wong SKA.
[7] "Food Toxicity: Contamination Sources, Health Implications And Prevention (2017)", by Abdul Majeed.
[8] "Kellogg’s explains massive cereal recall (2010)" , by Aaron Sarno.